Financiële sector op de korrel van corruptiejagers

Zaterdag trad Mao Xiaofeng (foto) 'om persoonlijke redenen' af als topman van de China Minsheng Bank. Het duurde niet lang voordat die persoonlijke omstandigheden op straat lagen: Mao was de week ervoor uit zijn kantoor meegenomen door onderzoekers van de disciplinaire commissie van de communistische partij. Sindsdien is hij gedetineerd voor ondervraging. Mogelijk heeft het onderzoek te maken met de spraakmakende corruptiezaak tegen Ling Jihua.

En maandagmiddag maakte de Bank van Beijing bekend dat tegen zijn bestuurslid Lu Haijun een officieel onderzoek wegens 'ernstige overtredingen van de partijregels' was ingesteld. Die formulering betekent in China meestal dat er verdenkingen van corruptie en verduistering zijn.

Nieuw doelwit

Volgens de Wall Street Journal zijn de twee onderzoeken het eerste zichtbare resultaat van een nieuwe afdeling corruptiejagers die zich specifiek op de financiële sector richt. De krant baseert zich daarbij op (anonieme) bronnen binnen de partij.

Volgens WSJ heeft Wang Qishan persoonlijk besloten het vizier op financiële dienstverleners te richten. Wang is een van de zeven leden van het machtige staand comité van het politbureau en onder meer verantwoordelijk voor de disciplinaire partijcommissie. Wang is van oorsprong econoom en was tot in de jaren '90 bankier voordat hij de politiek inging.

Private sector

Er zijn eerder corruptieonderzoeken geweest in het Chinese bedrijfsleven, zoals in de telecom- en olieindustrie. Allereerst omdat partijleden vaak van rol wisselen tussen functies in de partij, openbaar bestuur en staatsbedrijven. Maar bovendien omdat het geld dat corrupte functionarissen aannemen vaak uit het bedrijfsleven afkomstig is.

Maar Minsheng en Bank van Beijing zijn geen staatsbedrijven; zij zijn particuliere ondernemingen en allebei beursgenoteerd bovendien. De onderzoeken laten zien hoe de partij en de private sector nog altijd verweven zijn. Bestuurders met goede relaties in de partij kunnen heel nuttig zijn, maar ze kunnen ook een risico blijken voor investeerders en beleggers die hun geld in Chinese bedrijven steken.