Chinese beurzen nemen adempauze

Donderdag sloot de belangrijkste Chinese beursindex, de Shanghai Composite, met een plus van 5,76 procent. En vrijdag kwam daar nog eens 4,57 procent bovenop. Ook andere Chinese beurzen sloten hoger.

Daarmee is even een einde gekomen aan een knotsgekke periode. In drie weken kelderden de koersen en verloren de aandelen bijna een derde van hun waarde. Het ongelooflijke bedrag van drie biljoen euro aan beurswaarde is verdampt.

Koersstorm

Maar de problemen zijn nog niet voorbij. Woensdag werd de handel in 1.300 aandelen bevroren om te voorkomen dat hun koers nog verder zou wegzakken. Slechts in 60 van die fondsen is de handel voor het weekeinde hervat.

De grote vraag is dan ook of opkrabbelende indexen ook echt betekenen dat de koersstorm voorbij is. Het zijn de voornamelijk grote beursfondsen, meestal staatsbedrijven, die met steunaankopen weer aan een plusje op het bord zijn geholpen. Maar de achterliggende reden van de koerscorrectie is niet veranderd: de meeste Chinese aandelen zijn gewoonweg te duur.

Uitgestelde verkopen

Een baaierd aan maatregelen van de Chinese beursautoriteiten en de centrale overheid heeft de beurzen een adempauze gegeven. Beursintroducties werden uitgesteld. Het beleggen met geleend geld gefaciliteerd. Staatsbedrijven kochten eigen aandelen in. Grote beleggingsfondsen werd vriendelijk verzocht steunaankopen te doen. Beleggers met een aanmerkelijk belang in een bedrijf die vijf procent of meer van de aandelen in hun bezit hebben, mogen zelfs zes maanden lang niet verkopen!

Daarmee is de rust op de beursvloer misschien even teruggekeerd, maar niet in de hoofden van de beleggers. Die vragen zich nog steeds af wat hun aandelen eigenlijk waard zijn en of ze misschien toch moeten verkopen zogauw dat kan.

Nieuwe zeepbel

Ook de beleidsmakers in Beijing zullen zich op het hoofd krabben. Het duurde dagen voordat hun maatregelen het gewenste effect op de koersen kregen. Maar ten koste van wat?

Buitenlandse beleggers zullen zich afvragen of ze wel geld willen steken in een beurs die niet door vraag en aanbod, maar door beursautoriteiten wordt gestuurd. Zij zoeken de uitgang door de deur die pas in november vorig jaar is opengezet. En Chinese beleggers zijn gesterkt in de gedachte dat de beurs een loterij zonder nieten is; als het echt misgaat schiet de overheid te hulp. Daarmee is de basis voor een nieuwe zeepbel gelegd. Eentje die gedoemd is vroeg of laat opnieuw leeg te lopen.