Ramos-missie succes: China en Filipijnen gaan praten

Ramos was als speciale gezant van de Filipijnse president Rodrigo Duterte naar Hong Kong gestuurd om informele gesprekken met voormalige Chinese functionarissen te voeren. Vrijdag ontmoette hij de voormalige vice-minister van buitenlandse zaken Fu Ying.

Hoewel Fu geen officiële gezant namens de Chinese regering is, kon hij blijkbaar toch namens Beijing spreken. Na afloop van hun ontmoeting openbaarden zij een gezamenlijke verklaring. "Informele gesprekken gericht op de noodzaak van onderhandelingen om vertrouwen te winnen en spanningen tegen te gaan moeten de weg vrijmaken voor een brede samenwerking", aldus de verklaring.

Verlanglijstje

Ramos' gesprekken waren gericht op het vinden van gedeelde standpunten. Volgens de verklaring zijn die gevonden op het gebied van het ontwikkelen van visserij, bescherming van het zeemilieu en toerisme. Toegang voor Filipijnse vissers in de wateren rond door China gecontroleerde eilanden in de Spratly-archipel staat bovenaan het prioriteitenlijstje van Duterte.

De verklaring zwijgt over het territoriale conflict in de Zuidchinese-Zee. Ramos had tevoren gezegd dat hij dit onderwerp zou laten rusten en dat het later pas aan de orde kan komen. Het Chinese ministerie van buitenlandse zaken liet woensdag al weten dat Ramos welkom is in Beijing om verder te praten. Een tijdspad is niet bekend gemaakt, maar de verwachting is dat Ramos snel verder kan.

Lange baan

China en de Filipijnen betwisten de zeggenschap over een deel van de Zuidchinese-Zee. Vorige maand besliste het Permanent Hof van Arbitrage dat er voor de meeste Chinese aanspraken op het gebied geen rechtsgrond bestaat.

Van meet af aan was duidelijk dat daarmee geen eind zou komen aan het territoriale conflict en dat bilaterale onderhandelingen nodig zijn om tot afspraken te komen. De Filipijnen staan echter aanmerkelijk sterker in deze gesprekken dankzij de voor dit land gunstige uitspraak. Mogelijk schuiven beide landen gesprekken over het conflict op de lange baan en proberen tot praktische afspraken over gedeeld gebruik van de zee en de zeebodem te komen om zo de verhoudingen te normaliseren.