Broodje Blogaap: China in het nieuws week 1

Voor een Chinese vrouw in Shenzhen is 2016 prima geëindigd, maar 2017 slecht begonnen. Op een van de laatste dagen van het jaar won ze een loterij op een feestje voor de 300 beste verkopers van haar werkgever.

Maar ieder voordeel heb zijn nadeel, zou Confucius zeggen. Want nu dreigt de vrouw ontslagen te worden omdat ze weigert de gewonnen 3000 yuan aan haar chef te geven. Die stuurde haar een e-mail dat ze de geldprijs tijdens kantooruren heeft gewonnen en dat die daarom aan het bedrijf (lees: hem) toekomt. In de daarop volgende e-mailwisseling liepen de gemoederen zo hoog op, dat de chef haar nu beschuldigt van verduistering.

De vrouw deed vervolgens drie slimme dingen. 1 Ze diende woensdag een klacht in bij de toezichthouder voor werkomstandigheden. 2 Ze bracht haar relaas via sociale media in de openbaarheid. 3 Ze beweerde dat ze het geld had willen gebruiken om haar directe collega's te fêteren.

Blogaap zegt: Die chef gaat problemen met zijn baas krijgen. Zelfs in China bestaat het stimuleren van verkopers niet uit een lege huls.

Politieagenten in Jiaxing waren maar wat blij met hun vangst, maar konden desondanks op louter hoon van hun collega's rekenen. Het was de agenten bij bestudering van de camerabeelden van een inbraak wel opgevallen dat de 48-jarige verdachte, tja, afwijkend gedrag vertoonde. Maar pas na arrestatie bleek de man extreem slechtziend te zijn.

De verdachte heeft twee procent zicht en volgens de wereldgezondheidsorganisatie WHO staat dat gelijk aan volkomen blind. Toch was hij een professionele inbreker die vele kraken op zijn naam had staan. Het kostte hem alleen meer tijd om op de tast een appartement te doorzoeken op waardevolle spullen.

Vaste lezers kennen het fenomeen: in China wordt alles nagemaakt. Niet alleen merkproducten, maar ik heb hier ook weleens over een nep-politiebureau en zelfs een nep-gemeentehuis geschreven.

Nu is er ook een nepbank. Een rechtbank in Nanjing heeft deze week twee mannen naar de gevangenis gestuurd wegens oplichting. De twee hadden in 2012 een adviesbureau voor de landbouwsector opgericht. Maar hun adviezen konden pas worden uitgevoerd als er ook krediet voor de boeren was. Dat is vaak een probleem in China.

Dat bracht de eigenaren op het idee om investeerders aan te trekken. De beste manier leek het de twee om zich voor te doen als bank, hoewel ze daarvoor niet over de juiste vergunningen beschikten. Ze openden een heus bankfiliaal, compleet met loketten, keurige geüniformeerd personeel en een iets hogere spaarrente dan de meeste Chinese banken betalen. En ze hadden gelijk. Zo'n 400 klanten openden een rekening en legden gezamenlijk 435 miljoen yuan in (ruim 60 miljoen euro).

Maar de problemen ontstonden toen een paar boeren niet konden terugbetalen. Voor een grote bank is dat geen bezwaar, maar voor de kleine nep-bank wel. Toen spaarders geen rente meer kregen was het spel uit. Desondanks, toch knab.

Bij de foto: deze week zond de Chinese staatstelevisie een driedelige serie uit over het werk van de anti-corruptiejagers van de communistische partij. Nou zijn Chinese tv-kijkers wel wat gewend, maar toch keken ze op toen de serie 'Om ijzer te buigen, moet het metaal zelf sterk zijn' ook bekentenissen bleek te bevatten van oud-medewerkers van de disciplinecommissie zelf. Blijkbaar bestond de behoefte om het publiek duidelijk te maken dat corruptie in China misschien overal op de loer ligt, maar ook overal wordt aangepakt.

Op Twitter plaats ik regelmatig bijzondere verhalen en foto's uit China: #blogaap