Xi wil 'Chinese Muur van IJzer' in Xinjiang

Xinjiang is van cruciaal belang voor de veiligheid en eenheid van China. Beleid om de rust te bewaren is daarom een politieke verantwoordelijkheid van grote betekenis, zei president Xi vrijdag in een bijeenkomst met parlementariërs uit Xinjiang.

De Chinese leider riep op tot het oprichten van een Chinese Muur van ijzer. Dat bedoelt hij waarschijnlijk niet letterlijk; Xinjiang is China's grootste provincie en grenst aan acht buurlanden. Hij doelt op een pakket maatregelen om het gevaar van extremisme en separatisme te beteugelen. Overigens wordt de term ook weleens gebruikt als bijnaam voor het Volksbevrijdingsleger.

Zorg en warmte

Het was voor het eerst dat de president aanzat bij een sessie van parlementariërs uit Xinjiang, die momenteel in Beijing zijn voor de jaarvergadering van het Nationaal Volkscongres. De autonome regio heeft sinds een half jaar een nieuwe partijsectretaris, Chen Quanguo, die eerder dezelfde functie vervulde in Tibet. Hij heeft een serie van repressieve maatregelen afgekondigd om de rust te herstellen. Paramilitaire ordetroepen paraderen in de grote steden om duidelijk te maken dat het de regering ernst is orde op zaken te stellen.

Opvallend is dat Xi juist de nadruk legde op sociale maatregelen die op de lange termijn de voedingsbodem voor extremisme moeten wegnemen. Hij riep op tot solidariteit tussen de overheid, politie en leger aan de ene kant en het volk aan de andere kant. Hij spoorde overheids-medewerkers die in Xinjiang dienen aan zich meer te verdiepen in de lokale taal en de cultuur. "Laat alle etnische groepen de zorg van de partij en de warmte van het moederland voelen", zei Xi. "Verbeter hun gevoel van verbondenheid met het moederland, de Chinese natie, Chinese cultuur, de partij en socialisme met Chinese karakteristieken."

Separatisme

Xinjiang is een autonome regio in het uiterste westen van China. Bijna de helft van de bevolking bestaat uit Oeigoeren, een erkende etnische minderheid die voornamelijk uit moslims bestaat. Het is er al geruime tijd onrustig; veel Oeigoeren voelen zich achtergesteld bij de Han-Chinezen en vinden dat ze in hun religieuze vrijheid worden beperkt.

Sommige Oeigoeren vinden daarom dat ze beter af zijn als zelfstandig land: Oost-Turkestan. Een deel van hen is bereid dat doel te bereiken door geweld te gebruiken. Voor de Chinese overheid is separatisme onbespreekbaar en reageert op de onrust met controle en repressie. De regering vreest dat uitgeweken Oeigoeren zich in het buitenland aansluiten bij jihadistische organisaties en getraind en bewapend terugkeren naar China om daar terreuraanslagen te plegen.