Kijktip: Chinese film op het IFFR 2018

The Bold, the corrupt and the beautiful (2017, Taiwan): mix van soap en thriller van regisseur Yang Ya-che waarin sterke vrouwen de dienst uitmaken. Matriarch Tang Yue-ying is een bescheiden ogende weduwe die er alles voor over heeft om haar macht en rijkdom te behouden en uit te bouwen. Als ze in verband wordt gebracht met een schandaal over de aankoop van een stuk land moet ze alle zeilen bijzetten. Zeker wanneer haar twee dochters – de rebelse Ning en de brave Chen – betrokken raken bij de gruwelijke slachting van een bevriende familie. Yang gebruikt twee eigenaardige muzikale vertellers om alle intriges en schandalen te duiden. Grote winnaar van de Golden Horse Awards in Taipei.

(vertoningen woensdag 31 januari, donderdag 1, vrijdag 2 en zaterdag 3 februari)

 

Dragonfly eyes (China, 2017): regiedebuut van Chinese kunstenaar Xu Bing, die voor zijn film gebruik maakte van tienduizenden uren beeldmateriaal van beveiligingscamera’s. Hier omheen weefde hij samen met dichter Zhai Yongming en scenarist Zhang Hanyi een vertelling rond twee personages. Het meisje Qing Ting (haar naam betekent dragonfly, oftewel libelle) verlaat een boeddhistisch klooster en trekt naar de stad. Daar ontmoet ze Ke Fan, met wie zij een hechte vriendschap krijgt. In deze non-fictieversie van The Truman Show is iedereen zonder het te weten een acteur, waarmee Xu commentaar levert op een obsessieve mediacultuur en hedendaags China.

(donderdag 25, vrijdag 26 en maandag 29 januari)

 

Father to son (Taiwan, 2018): de Taiwanese regisseur Hsiao Ya-chuan schetst een cirkel van evolutie en ontwikkeling, met Van Pao-te als centraal personage. Op zijn zestigste krijgt Van te horen dat hij ernstig ziek is. In plaats van naar Taipei te reizen om zich te laten behandelen, leidt de ziekte hem naar Japan. Samen met zijn zoon gaat hij op zoek naar de vader die hem vijftig jaar geleden verliet. Tegelijkertijd reist een jongeman met een raadselachtige connectie met Vans verleden juist vanuit Hongkong naar Taiwan.

(dinsdag 30, woensdag 31 januari, donderdag 1 en zaterdag 3 februari)

 

Impermanence (China, 2018): Debuterend filmmaakster Zeng Zeng toont haar scherpe morele sensibiliteit met dit boeddhistische mysterie. Can Chen, een monnik met een duister verleden, komt een tempel uit met een zak geld. Herbergier Wang Haili heeft last van een bezwaard geweten omdat zijn overleden vrouw door zijn hoofd blijft spoken. De gepensioneerde Fang Yiguo heeft zijn zoon in de steek gelaten en wordt geconfronteerd met verdrongen emoties. 
Alle drie worden ze op verschillende wijze naar een boeddhistische tempel op het platteland van Hunan in China getrokken. Daar ontdekken ze dat zonden uit het verleden (diefstal, moord, verlating) zich opstapelen als karmische schuld, met alle schokkende gevolgen van dien.

(maandag 29, dinsdag 30 januari, donderdag 1 en zaterdag 3 februari)

 

An Impossibly Small Object (Taiwan/Nederland/Kroatië, 2018): 

Een Nederlandse fotograaf (gespeeld door regisseur David Verbeek zelf) maakt op een parkeerplaats in nachtelijk Taipei een foto van een meisje dat met een vlieger speelt. De foto neemt ons mee in het leven van het meisje. Ze is acht jaar en staat op het punt haar beste vriend te verliezen; een jongen uit een rijkere familie die binnenkort naar Amerika gaat verhuizen. Terug in Nederland wordt de fotograaf geconfronteerd met zijn eigen eenzaamheid.

Het camerawerk van Morgan Knibbe vat de mysterieuze, eenzame sfeer van de foto’s die de fotograaf eerder maakte in nachtelijk Taipei. Een meditatieve film over bewegend en stilstaand beeld, over de tijd die het verschil maakt tussen die twee, en over de relatie tussen maker en onderwerp.

(zaterdag 27, zondag 28 januari, donderdag 1 en vrijdag 2 februari)

 

Mrs Fang (Hong Kong/Frankrijk/Duitsland, 2017): Fang Xiuying is 67 jaar oud als ze op haar sterfbed ligt in een klein dorpje in het zuiden van China, omringd door familie, vrienden en buren. Terwijl de omstanders met elkaar bespreken of ze nou wakker is of slaapt, waar ze begraven moet worden en wanneer ze haar laatste adem zal uitblazen, staart ze met opgesperde mond en ogen naar een ondefinieerbare plek op de muur. Steeds verder zinkt ze weg.

Filmmaker Wang Bing, bekend van het baanbrekende, doch eindeloos durende Tie Xi Qu; West of the tracks, richt zijn camera in deze korte, intieme documentaire opvallend vaak op de eindeloze blik van mevrouw Fang. Waar denkt ze aan? Aan haar twee kinderen misschien, of heeft de Alzheimer elke herinnering aan hen vernietigd? Een contemplatieve, ontroerende en haast meditatieve film, die in Locarno bekroond werd met de Gouden Luipaard.

(woensdag 31 januari, donderdag 1 en zaterdag 3 februari)

 

Silent Mist (China/Frankrijk, 2017): Zhang Miaoyan schetst een venijnig portret van een stadje aan het water, waar iedereen alles ziet maar niemand iets zegt. Tenminste, niet over het vinden van de dader van een serie verkrachtingen waarbij vrouwen 's avonds op straat de schaduw in worden getrokken. De lokale politieagent lijkt alleen tegen betaling in actie te willen komen, terwijl de ouders van een van de slachtoffers het allemaal weinig kan schelen. Had ze maar moeten trouwen. 

Zhangs typerende tracking shots, die met hun weigering om weg te kijken een stil protest vormen tegen het wegkijken van de bewoners, ontstaat een ontluisterend beeld van een land waar de mannen pakken wat ze pakken kunnen. Gebaseerd op waargebeurde en nog steeds niet opgeloste delicten.

(vrijdag 26, zaterdag 27, woensdag 31 januari, zaterdag 3 februari)

 

Stammering Ballad (China, 2018): portret van de Chinese zanger Ga Song, die met zijn akoestische gitaar en driesnarige sanxian van stad naar stad trekt. De camera volgt hem op de voet, zowel bij de sfeervol gefilmde optredens als tijdens het reizen, eten en slapen, waardoor de film zijn nomadenbestaan invoelbaar maakt. Zijn eigenzinnige variant van folkmuziek trekt een klein publiek, en ook een halfslachtige poging beroemd te worden door mee te doen aan China’s Got Talent zet geen zoden aan de dijk.

Geleidelijk wordt duidelijk waarom Ga zo'n zwervend, onthecht leven leidt: het dorp waar hij opgroeide is door droogte onbewoonbaar geworden – de plek waar hij naar terugverlangt is er niet meer. Door het zingen van oude folksongs verzet Ga zich tegen de razende vooruitgang in het moderne China.

(maandag 29 en disndag 30 januari) 

 

Their Remaining Journey (Singapore/VS/Taiwan, 2018): de geest van een overleden vrouw verblijft in afwachting van haar reïncarnatie bij een familie in Singapore, terwijl haar bejaarde ouders ondanks het verdriet hun leven weer ter hand nemen. Een andere vrouw reist naar New York waar zij zich, met de woorden uit de laatste brief van haar minnaar, onderdompelt in de herinnering aan hun abrupt verbroken relatie. En een Singaporese immigrant in Taiwan zoekt vertwijfeld naar een manier om zijn vrouw te vertellen dat hij hiv heeft. 
Regisseur John Clang – tot nu toe vooral bekend als fotograaf – richt zijn lens op alledaagse momenten die uit het leven van zijn niet-professionele acteurs lijken te zijn gegrepen. Het gevoel van isolement dat zijn observerende beelden oproepen, past bij de tussenwereld waarin zijn personages gevangen zitten.

(dinsdag 30, woensdag 31 januari en donderdag 1 februari)

 

The Widowed Witch (China, 2018): als gevolg van een explosie in de vuurwerkfabriek die ze samen met haar man bestierde, is Erhao voor de derde keer in haar leven weduwe geworden. Zelf heeft ze het ongeluk maar net overleefd. Terwijl ze in semi-comateuze toestand bij haar schoonfamilie verblijft, wordt ze door haar zwager verkracht.

Samen met het dove broertje van haar overleden man gaat Erhao op zoek naar een plek die warmte en bescherming kan bieden. Geen makkelijke opgave, want het sociale klimaat in de dorpjes waar ze doorheen trekken is even hard en koud als het ijzige winterlandschap waarin The Widowed Witch zich afspeelt. Achterdocht, bijgeloof en opportunisme winnen het steevast van de medemenselijkheid, maar nadat Erhao betrokken raakt bij enkele wonderbaarlijke gebeurtenissen, ervaart ze dat diezelfde mechanismen ook in haar voordeel kunnen werken.  Donkere satire van Cai Chengjie schetst het morele vacuüm waarin dit verarmde deel van China verkeert.

(maandag 29, dinsdag 30, woensdag 31 januari, donderdag 1 en zaterdag 3 februari)

 

Youth (China, 2017): speelfilm schetst het leven van idealistische adolescenten die deel uitmaken van een groep rondreizende artiesten van het Volksbevrijdingsleger tijdens de Culturele Revolutie. De twee hoofdpersonages, Feng Liu en Xiaoping He, strijden ook in de Chinees-Vietnamese oorlog in 1979. Na de oorlog hebben de oorlogshelden moeite om rond te komen in het China tijdens de hervormingen. Uiteindelijk vinden ze elkaar. 

Dit coming-of-agedrama is een portret van een jonge generatie die te maken krijgt met liefde, lust en verraad in het moderne China. Op de achtergrond zijn ook liedjes en dansen uit het Mao-tijdperk te horen en te zien. Deze kleurrijke en melancholische film werd een groot succes voor regisseur Feng Xiaogang.

(vrijdag 26, zondag 28, dinsdag 30 januari en zaterdag 3 februari)

 

Op IFFR zijn bovendien veel korte films en documentaires te zien. Ik noem AAA Cargo, een docu van 34 minuten over de nieuwe Zijderoute (zaterdag 27 en zondag 28 januari) en I Have Nothing to Say, een korte docu van 25 minuten, waarin filmmaakster Ying Liang een bezoek van haar moeder filmt, die door de Chinese autoriteiten naar haar is gestuurd om over haar 'problematische' films te praten (zaterdag 27, zondag 28 en woensdag 31 januari).

 

Meer informatie over de films, korte films en kaartverkoop vind je op de site van IFFR.

woensdag 17 januari 2018