Duurste film ooit flopt; low budget film is kaskraker

Zes jaar lang werd er gewerkt aan Asura, met een budget van 750 miljoen yuan (ruim 100 miljoen euro!) de duurste Chinese bioscoopfilm aller tijden. Ondanks spectaculaire special effects, een sterren-cast en juichende artikelen in de staatsmedia liep de bioscoopbezoeker niet warm. In het openingsweekend bracht de Chinese fantasyfilm, losjes gebaseerd op boeddhistische mythologie, slechts 49 miljoen yuan op (7 miljoen euro). Een dodelijke recensie op filmsite Douban deed de rest.

Nee, dan Dying to Survive. Het regiedebuut van Wen Muye is met minimale middelen gemaakt. Maar in het premièreweekeinde gingen meer dan tien miljoen Chinese bioscoopbezoekers de film zien; samen goed voor een recette van 1,3 miljard yuan (bijna 200 miljoen euro). Daarmee is het de op drie na best presterende filmpremière ooit in China. 

Waargebeurd verhaal

Dying to Survive is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Lu Yong. Deze zakenman kreeg in 2004 te horen dat hij aan leukemie leed. Hij kon de dure kankermedicijnen niet betalen en besloot om goedkope, maar ongeteste medicijnen uit India te smokkelen. Aanvankelijk alleen voor zichzelf, later voor enkele lotgenoten om uit de kosten te komen, maar uiteindelijk voor meer dan duizend leukemie-patiënten.

Onbetaalbare medische zorg is een gevoelig thema in China en de makers moesten zorgvuldig manoeuvreren vanwege de Chinese censuur. Desondanks raakt de film blijkbaar een gevoelige snaar bij het bioscooppubliek. Het contrast met de bedachte sprookjeswereld van Asura kan haast niet groter zijn. De waardering bij het publiek ook niet.

Onbetaalbare zorg

Ook op het Chinese internet wordt volop gediscussieerd over het achterliggende thema van de film. Woensdag kwam daar een bijzonder commentaar bij: premier Li Keqiang noemde op de website van het kabinet de film om de zorgtoezichthouders aan te sporen haast te maken met prijsverlagingen voor kankermedicatie.

De meeste Chinezen hebben een beperkte zorgverzekering die een deel van medische behandelingen vergoedt. Wie een been breekt kan meestal wel de rest van de rekening betalen. Wie chronisch ziek is of een dure behandeling moet ondergaan kan dat vaak niet. Zij moeten hun spaargeld aanspreken, geld lenen of accepteren dat zij niet worden behandeld. Een aanvullende zorgverzekering is alleen voor welgestelde Chinezen weggelegd.