Blogaap vlogt: Chinees voetbal

China is in veel opzichten wereldleider en slaat ook op sportgebied geen slecht figuur. Maar uitgerekend in de grootste sport ter wereld schopt China geen deuk in een pakje boter. Het land wist zich pas één keer voor een WK te plaatsen - in 2002 al verloor het daar drie keer op rij in de groepsfase en wist het zelfs niet een doelpunt te scoren.

Twee jaar geleden sloegen de Chinese overheid, de voetbalbond en enkele rijke ondernemers de handen ineen. De overheid zorgt ervoor dat er op scholen wordt gevoetbald en talenten worden geselecteerd die op voetbalacademies kunnen sporten en leren. De bond zorgt voor professionalisering van de competitie, trainersopleidingen en vertegenwoordigende elftallen. En de ondernemers investeren in de clubs en hun jeugdopleidingen.

Masterplan

Om snel vooruitgang te boeken werden miljoenen gestoken om grote spelers en trainers naar China te halen. Ook kochten ondernemers zich in bij Europese clubs om zo te leren van succesvolle jeugdopleidingen. Dit heeft echter nog niet tot resultaat geleid.

Het moet van onderop komen, beseft men nu in China. Door het hele land worden veldjes aangelegd bij scholen en er zijn steeds meer particuliere voetbalscholen. Maar Chinese ouders leggen de nadruk liever op de opleiding van hun kind dan op sporten. Gaat China's masterplan om de voetbaltop wel werken? Dat vroeg ik aan Guus Hiddink, die in 2002 het Zuid-Koreaanse elftal verrassend naar de halve finale van het WK leidde en sinds kort is aangesteld als coach van het Chinees olympisch elftal.

Bekijk ook de vlog die ik eerder in Giethoorn maakte over Chinees toerisme.