China zal yuan niet verder laten zakken

In april was een Chinese yuan nog 0,15929 dollar waard. Vrijdag was dat slechts 0,14374 dollar. Bijna tien procent minder. Andersom geredeneerd: voor iedere dollar kun je nu 6,9570 yuan krijgen. Daarmee is de psychologisch belangrijke grens van 7 yuans per dollar heel dichtbij gekomen.

De koers van de yuan is niet vrij. Iedere dag stelt de Chinese centrale bank de koers van de yuan -die officieel renminbi heet, geld van het volk- vast ten opzichte van de dollar, de euro, de Japanse yen en de Zuidkoreaanse Won. De bandbreedte waarbinnen de yuan op de markt verhandeld mag worden ten opzichte van zijn vastgestelde prijs bedraagt 2 procent.

Koersmanipulatie

Omdat de koers niet volledig aan de markt wordt overgelaten, wordt China vaak verweten dat het de koersen manipuleert. Donald Trump riep dat continu tijdens zijn verkiezingscampagne. Hij beweerde dat China de yuankoers opzettelijk laag hield, om zo de export te stimuleren.

In het verleden was dat zeker zo. Maar economen zijn het er wel over eens dat de laatste jaren de koers gestaag naar het niveau van zijn werkelijke waarde is gebracht. Ter vergelijking: tot de financiële crisis was de dollar/yuanratio veel hoger dan 7. Daarna is de yuankoers geleidelijk gaan stijgen. Maar nu zijn we weer terug op het koersniveau van tien jaar geleden.

Is de yuan nou zo zwak, of de dollar zo sterk?

Zijn we daarmee ook terug bij de tijd dat de Chinese centrale bank er een potje van maakt? Het is zeker waar dat de lage yuan momenteel picobello is voor China's uitvoer. Meevallende exportcijfers in de maanden september en oktober zijn daar deels aan te danken; je krijgt momenteel in China veel waar voor je dollar. Wat ook meespeelt is dat Amerikaanse importeurs waar mogelijk een buffertje aanleggen voordat invoerheffingen effectief worden. 

Maar de belangrijkste reden is niet zozeer dat de yuan verzwakt alswel dat de dollar sterker wordt. Trump is daar ironisch genoeg zelf verantwoordelijk voor met zijn binnenlandse economisch stimuleringsbeleid. Waar de Chinese economie enigszins afkoelt, wordt de Amerikaanse juist aangejaagd en daarmee stijgt de vraag naar dollars. De yuan is ten aanzien van andere munten veel minder in waarde afgenomen.

Binnenlandse consumptie

Het is niet aannemelijk dat China's centrale bankiers de koers verder willen laten zakken. Het is misschien op korte termijn fijn dat de uitvoer van Made in China een steuntje in de rug krijgt. Maar dit is niet het paard waar de Chinese planners op de lange termijn op wedden. Zij willen liever de binnenlandse economie stimuleren. Die heeft nu juist te lijden onder een zwakke yuan, omdat die de (internationale) koopkracht van de Chinese consument vermindert.

Tel daar bij op dat een zwakke yuan voor kapitaaluitstroom zorgt. Dat wil de Chinese regering natuurlijk helemaal niet. Het wil dat investeerders hun geld gewoon binnen China blijven uitgeven. De monetaire autoriteiten zullen daarom hun hele instrumentarium inzetten om te voorkomen dat de grens van 7 yuans per dollar wordt geslecht. Als de handelsoorlog wordt beëindigd gebeurt dat vanzelf. Maar dat verwacht ik niet.