China publiceert vernieuwd militaire beleid

'Wederzijds vertrouwen, wederzijds voordeel, gelijkwaardigheid en coördinatie.' Dat zijn de steekwoorden uit de militaire strategie zoals Beijing die naar buiten brengt. Het defensieapparaat streeft geen hegemonie na in de regio, noch wil het gewapende expansie bedrijven. 

Tegelijkertijd wil het wel een sterk leger, overeenkomstig China's machtspositie, dat getraind is om te strijden als dat nodig is om Chinees territoir of handelsbelangen te verdedigen. Ook de binnenlandse 'unificatie' is een taak van de krijgsmacht; met andere woorden het kan ook tegen opstandige minderheden of rebellerende burgers worden ingezet.

Grootste leger ter wereld

Verdediging van het landsbelang mag van een krijgsmacht verwacht worden, zeker als het om het grootste leger ter wereld gaat, waaraan momenteel 166 miljard dollar op jaarbasis wordt uitgegeven. 

Het witboek lijkt vooral een bezweringsformule voor bezorgde landen in de regio, die met lede ogen zien hoe China's krijgsmacht steeds verder wordt opgebouwd en waarbij de nadruk verschuift van een sterk landleger dat het eigen territoir kan verdedigen, naar een sterke marine en luchtmacht die in de hele regio actief zijn.

Bovendien is het witboek vaag over wat nu precies Chinees grondgebied is. Er zijn diverse territoriale disputen over eilanden met zo'n beetje alle buurlanden. Als Beijing claimt dat al die omstreden eilanden Chinees grondgebied zijn, dan valt dat binnen de zalvende woorden van het witboek, maar andere landen zullen dat toch echt als expansie ervaren. Veelzeggend is in ieder geval dat het witboek claimt dat het de andere landen zijn, die problemen maken over omstreden eilanden.

Opvallend is verder dat Noord-Korea niet aan de orde komt, maar dat Taiwan als grootste regionale bedreiging van stabiliteit en vrede wordt genoemd.

Boekje open

Het is niet voor het eerst dat een boekje open wordt gedaan over de nationale veiligheid. Sinds 1998 zijn er al zeven keer eerder dergelijke witboeken gepubliceerd. Maar het is nog nooit zo gedetailleerd geweest. Natuurlijk staat er niets in dat de inlichtingendiensten van grote machtsblokken nog niet wisten, dankzij hun spionagesatellieten. Maar voor gewone burgers -en analisten- is het betrekkelijk openhartig.

Het geeft bijvoorbeeld actuele cijfers over de omvang van het leger en zijn strategische opbouw. Bij de landmacht zijn 850.000 manschappen actief, verdeeld over zeven regio's. Bij de marine werken 235.000 personen, verdeeld over drie vloten. Bij de luchtmacht zijn 398.000 man onder de wapenen, ook verdeeld over zeven regio's.

En dan is er nog het 2e artillerie korps van het Volksbevrijdingsleger; daar zijn de strategische afschrikkingswapens ondergebracht, zoals de Dong Feng-ballistische raketten en Chang Jian kruisraketten, beiden geschikt voor conventionele en nucleaire lading.