Er is er een jarig...

Op donderdag 28 maart was mijn afscheidsetentje bij de KRO, waar ik toen vijf jaar een dagelijks actualiteitenprogramma had gemaakt op de radio en twee jaar een onderzoeksjournalistiek programma op televisie. Als ik mij goed herinner kreeg ik in -hoe kan het ook anders- het Chinese restaurant een internetradio cadeau, het boek How the city moved to mr Sun, een fluorescerend Boeddhabeeldje en een zakje Sichuan-pepers.

Ik had besloten om mij in China te verdiepen, een onderwerp dat mij zeer bezighield en waarvan ik hoopte dat er ook een boterham aan viel te verdienen. Omdat ik geen betere omschrijving voor mijn werkzaamheden kon bedenken, noemde ik mij Chinadeskundige. Dat was ik op dat moment natuurlijk nog niet. Dus kocht ik alle boeken die ertoe deden, ging naar lezingen, congressen en seminars, probeerde met experts af te spreken en ging op reis om China zelf te ervaren.

 

Aandacht verlegd

Op vrijdag 5 april ging mijn blog in de lucht. De eerste blogpost ging over een man en een vrouw die naakt door Beijing hadden gerend en zo een Weibo-stormpje hadden veroorzaakt. Een paar jaar plaatste ik bijna dagelijks op Blogaap.nl een berichtje met groot of klein nieuws uit China. Nederlandse media berichtten toen alleen bij grote gebeurtenissen over dat grote land; correspondenten klaagden dat ze zo weinig millimeters of zendtijd kregen.

Maar dat veranderde in de loop der tijd. De belangstelling in Nederland voor China groeide en de correspondenten kregen het druk. Steeds vaker dubbelde mijn berichtjes. Ik besloot de koers te verleggen en minder verschillende onderwerpen te behandelen, maar meer achtergrond en context te geven. Dat deed ook meer recht aan mijn opgebouwde expertise en voorzichtig groeiende status als deskundige. Ik voel me inmiddels inhoudelijk sterk genoeg om ook uitleg en analyse te geven en daar beperk ik me tegenwoordig op mijn blog toe. Desondanks staat de teller met dit bericht op 3.475 blogposts.

 

 

Publiceren

De site was bedoeld als etalage van mijn winkeltje. Want er moest natuurlijk ook geld worden verdiend. Als ik in mijn administratie terugkijk, was mijn eerste betaalde klus in mei al bij de TROS Nieuwsshow, waar ik iets over voedselschandalen mocht vertellen. Er zouden nog vele mediaoptredens volgen op Radio 1, 2, 3, 4 en 5 en BNR en op tv bij EenVandaag, Goedemorgen Nederland, Omroep Max, EditieNL en RTL Nieuws. Ik werd door diverse kranten en tijdschriften in Nederland en België geïnterviewd van Nu.nl tot Assurantie Magazine. Ik mocht en mag over media-aandacht niet klagen.

Op verzoek schreef ik artikelen voor het AD, Trouw, Leidsch Dagblad, Maarten!, Historisch Nieuwsblad en vakbladen zoals MarketingTribune en PromZ. Ook publiceerde ik opinie-artikelen in Trouw, Nederlands Dagblad, de regionale kranten van het Mediahuis, De Standaard, EW en De Kanttekening. En dan vergeet ik vast nog enkele titels. Ook publiceerde ik een boekje, Reis door China in 48 Dagen. Ik was er toen apetrots op, maar nu zie ik dat het kortebaanwerk was. Het wordt hoog tijd voor een nieuw, verdiepender boek met een duidelijke opinie.

 

Lezingen

Ik had tevoren gedacht dat het leeuwendeel van mijn inkomen uit spreken zou komen. Dat is gedeeltelijk uitgekomen. Ik stond en sta in alle windstreken om over China te vertellen. Van Groningen tot Brussel. Soms voor een groep senioren in een openbare bibliotheek; soms een groep beslissers uit het bedrijfsleven; soms voor een politieke partij.

Wat ik leuk vind is om voor jonge mensen op te treden. Young professionals, jongerenorganisaties of studenten. Zo gaf ik gastcolleges in Amsterdam, Leiden, Nijmegen, Groningen, Den Haag en Breda. Ook gaf ik een masterclass voor honours studenten. In Coronatijd viel het spreken op bijeenkomsten grotendeels stil. En het is nog steeds niet terug op het oude niveau.

 

 

Onderzoek

Gelukkig heb ik bijtijds een nieuwe loot aan mijn eenmanszaak toegevoegd: onderzoek. Met behulp van private en publieke fondsen kon ik enkele malen onderzoek doen naar de relatie tussen Nederland en China. Zo onderzocht ik voor het Koninklijk Instituut van Ingenieurs de gevolgen van China's innovatie- en industriepolitiek voor het Nederlands bedrijfsleven. Ik deed onderzoek naar het Confucius Instituut in Groningen, de afhankelijkheid van de Leidse universiteit van China en onlangs dook ik in de problematiek van (over)afhankelijkheid en (ongewenste) beïnvloeding in de Rotterdamse haven.

Een enkele keer deed ik onderzoek dat niet voor de openbaarheid was bedoeld in de vorm van policy papers. Op die manier hielp ik organisaties hun beleid ten aanzien van China vorm te geven.

 

Hoogte- en dieptepunten

Ik zou liegen als ik zou zeggen dat het alleen maar crescendo is gegaan. Er zijn momenten geweest dat ik me afvroeg wat ik in godsnaam had gedaan door ontslag te nemen. Maar dat duurde gelukkig meestal niet lang. Mijn werk geeft me veel vrijheid en voldoening dat ik bijdraag aan kennis van en debat over onze verhouding met China. Ik probeer dat feitelijk, realistisch en niet op basis van veronderstellingen en emoties te doen. Het werk stelt me in staat op interessante plekken te komen en boeiende mensen te ontmoeten, van gewone burgers tot ministers en ik mocht een lang gesprek met de koning voeren.

 

 

Twee dingen wil ik er uitlichten. Ik vond het erg leuk om met Amerika-kenner Willem Post op het podium staan voor een Chinamerica-avond. Het smaakt naar meer en we laten ons graag uitnodigen door organisaties die meer willen weten hoe die twee wereldmachten op elkaar inwerken. En ik noem Ed Sander, met wie ik meermaals op inhoudelijke evenementen de vloer deelde en met wie ik acht jaar lang de Grote China Kennis Quiz maakte en presenteerde. Het doet me veel plezier dat hij mij voor zijn nieuwe bedrijf China Tech Trip heeft gevraagd een studiereis naar China te ontwikkelen. Ook hiervoor geldt dat bedrijven, overheden en non-profit organisaties ons kunnen inhuren voor een tailor made studiereis waarbij wij ieder dagelijks college zullen geven.

 

Moedig voorwaarts! Als het mij gegeven is op naar het 20-jarig jubileum.

 

Nu je hier toch bent: op mijn blog vind je de achtergronden bij het nieuws en ontwikkelingen in China. Lezen is gratis. Maar je kunt mij helpen mijn werk te blijven doen door vrijwillig een donatie te doen via PayPal of met creditcard. Voor de mensen die dat al deden: bedankt!

vrijdag 26 mei 2023