Comeback voor Chinese christelijke kerk
In de afgelopen vijf jaar hebben 2,4 miljoen Chinezen zich tot christen laten dopen. Er zijn in China meer dan 5.000 kerken gebouwd of hersteld.
Zondag werden op het Nationale Chinese Christelijke Congres voor het eerst cijfers gepresenteerd over de groei van het aantal christenen in China. Volgens onderzoekers groeien alle kengetallen: aantal kerken, aantal voorgangers, aantal seminariestudenten, aantal verspreide bijbels.
Maar het belangrijkste cijfer ontbreekt: hoeveel christenen zijn er in China? Een precies cijfer is er niet. Schattingen lopen uiteen tussen de 25 miljoen (cijfer van de overheid in 2011) tot wel 200 miljoen (bijbelorganisaties). Deskundigen schatten het aantal Chinese christen op ongeveer 75 miljoen; ruim 60 miljoen protestanten en een kleine 15 miljoen katholieken. Dat betekent dat er op zondag meer Chinezen naar de kerk gaan dan Europeanen.
Grip op de kerken
Christendom komt al eeuwen voor in China. Toen in 1949 de communistische partij aan de macht kwam, probeerde die grip op de kerken te krijgen. De kerk mocht geen instrument van buitenlands imperialisme zijn. Missionarissen en buitenlandse predikanten werden het land uitgezet. Gelovigen werden aanvankelijk niet actief tegengewerkt en konden hun geloof in de luwte praktiseren in door de staat erkende kerken.
Dat veranderde in de culturele revolutie, toen alle vormen van spiritualiteit door Mao tot 'vergif' werden uitgeroepen. Veel kerken werden -net zoals tempels- gesloten of zelfs vernield. Gelovigen gingen ondergronds en konden alleen in het geheim in huiskerken hun geloof belijden.
Atheïsme als nieuwe geloof
Na de dood van Mao kreeg het christelijke geloof weer lucht. Wel is het zo dat staatsscholen officieel atheïsme propageren. De staat en de partij geloven dat godsdienst vanzelf zal uitsterven in China.
Er zijn door het ministerie van religieuze zaken erkende kerkelijke organisaties voor katholieken en protestanten.
Huiskerken zijn officieel verboden. Maar op veel plaatsen in China zijn geen kerken, zodat gelovigen op huiskerken zijn aangewezen. Meestal worden die oogluikend toegelaten, zolang ze geen problemen veroorzaken. China blijft achterdochtig tegen allerlei vormen van vereniging. Gelovigen doen er goed aan hun geloof alleen uit te dragen achter de voordeur en in de kerk. Kerkelijke organisaties nemen geen scherpe politieke standpunten in.
Falun Gong
Aanhangers van de beweging Falun Gong weten inmiddels wat er gebeurt als je spiritualiteit in China naar de straat brengt. Deze betrekkelijk jonge beweging verwierf vanaf 1992 miljoenen volgers in China.
Aanhangers willen op straat hun meditatie-oefeningen bedrijven en enkele duizenden van hen demonstreerden in 1999 in Beijing voor meer religieuze vrijheden. De Chinese regering noemde daarop de beweging een gevaarlijke sekte en besloot de Falun Gong te verbieden. Aanhangers die zich daartegen verzetten zijn administratief gedetineerd en worden vaak langdurig vastgehouden.
